PL | EN

Urządzenia i linie do tworzyw polimerowych

Miniaturowe wytłaczarki laboratoryjne

Wytłaczarki laboratoryjne

Wytłaczarki laboratoryjne pilotażowe

Wtryskarki laboratoryjne oraz stanowiska do wytłaczania i wtrysku

Laboratoryjne urządzenia pomiarowe

Walcarki dwuwalcowe laboratoryjne do polimerów i gumy

Laboratoryjne linie z wytłaczarkami jedno i dwuślimakowymi

Linie do produkcji i badań filamentów dla drukarek 3D

Laboratoryjne linie do compoundingu i granulacji z wytłaczarkami mieszającymi

Linie do wulkanizacji gumy

Wytłaczarki do gumy

Szokowe piece do wulkanizacji

Tunelowe piece do wulkanizacji

Promienniki podczerwieni

Drukarki 3D zasilane granulatem

Nawijarki do żyłek, taśm lub rurek przeznaczone dla linii wytłaczarkowych

Odciągi gąsienicowe oraz systemy cięcia wytłaczanych profili i rur

Laserowe mikromierze do pomiarów wymiarów geometrycznych

Pompy stopionego tworzywa lub gumy przeznaczone dla linii do wytłaczania

Szokowe piece do wulkanizacji

Szokowe piece wulkanizacyjne

Wulkanizacja gumy w promieniowaniu podczerwonym w piecu szokowym – intensywny proces dla nowoczesnej produkcji.

Wulkanizacja to proces przekształcania surowej, plastycznej gumy w elastyczny, trwały materiał dzięki tworzeniu wiązań poprzecznych między cząsteczkami kauczuku. Jednym z najnowocześniejszych i najbardziej dynamicznych rozwiązań w tym zakresie jest zastosowanie pieca szokowego z promieniowaniem podczerwonym (IR), który pozwala osiągać wyjątkową szybkość i jakość wulkanizacji, szczególnie w przypadku cienkościennych lub precyzyjnych elementów.

Istota pieca szokowego i jego rola w procesie produkcji.

Piec szokowy to kompaktowe urządzenie grzewcze, zaprojektowane do krótkotrwałego, intensywnego podgrzewania materiału gumowego do bardzo wysokich temperatur. W klasycznym procesie, guma musi być ogrzewana przez dłuższy czas (kilka minut) w piecu konwekcyjnym lub parowym, aby osiągnąć pełną wulkanizację. W piecu szokowym – dzięki działaniu promieniowania IR – reakcje sieciowania inicjowane są w ciągu kilku do kilkunastu sekund, przy jednoczesnym utrzymaniu strukturalnej stabilności detalu.
Piec ten jest często pierwszym etapem w linii produkcyjnej – po nim następuje tunelowy piec IR, który kończy wulkanizację. Dzięki "szokowaniu" można szybko ustabilizować powierzchnię wyrobu, zamknąć jego porowatą strukturę i przygotować go na dalsze nagrzewanie bez deformacji.

Promieniowanie podczerwone – jakie fale i jak działają?

Promieniowanie IR dzieli się na trzy główne zakresy:

  • Krótkofalowe (0,78 – 1,4 µm) - przenika głęboko, szybko podgrzewa cały materiał, idealne do grubych elementów,
  • Średniofalowe (1,4 – 3 µm) - najbardziej uniwersalne, wykorzystywane w większości pieców IR,
  • Długofalowe (powyżej 3 µm) - działa głównie powierzchniowo, dobre do cienkich elementów lub wstępnej stabilizacji.

W piecu szokowym najczęściej stosuje się emitery krótkofalowe (np. halogenowe lub kwarcowe), które szybko dostarczają dużą ilość energii cieplnej i podnoszą temperaturę gumy nawet do 450°C w ciągu sekund.

Typy mieszanek gumowych a przydatność do wulkanizacji szokowej.

Nie każda mieszanka gumowa reaguje równie korzystnie na działanie wysokiej temperatury w krótkim czasie. Najlepiej sprawdzają się:

  • Kauczuki EPDM, NBR i SBR – szeroko stosowane w przemyśle motoryzacyjnym i budowlanym,
  • Mieszanki z przyspieszonym systemem wulkanizacji (np. z nadtlenkami lub przyspieszaczami siarkowymi),
  • Kompozyty o niskiej gęstości – szybciej nagrzewają się i są mniej podatne na przegrzanie.

Przy stosowaniu tej technologii konieczne jest precyzyjne dostrojenie receptury gumy - nadmiar przyspieszaczy lub zbyt wolny system sieciowania może prowadzić do niedowulkanizowania lub przypalenia powierzchni.

Budowa pieca szokowego i sterowanie procesem.

Typowy piec szokowy składa się z:

  • Strefy grzewczej z emiterami IR – najczęściej o mocy od 5 do 30 kW,
  • Systemu wentylacji i chłodzenia,
  • Czujników temperatury i piromentrów kontrolujących dokładność procesu.

Sterowanie odbywa się cyfrowo - operator ustala parametry: moc promieniowania, czas ekspozycji, profil temperaturowy. W bardziej zaawansowanych systemach stosuje się również regulację mocy w czasie rzeczywistym, zależną od temperatury materiału, co zapewnia wysoką powtarzalność produkcji.

Zalety i ograniczenia technologii szokowej IR.

Zalety:

  • Ekstremalnie krótki czas nagrzewania,
  • Minimalizacja odkształceń i pęcherzy powietrza,
  • Wysoka jakość powierzchni gotowego wyrobu,
  • Łatwość integracji z liniami do wytłaczania gumy,
  • Możliwość oszczędności energii.

Ograniczenia:

  • Konieczność precyzyjnego dopasowania receptury gumy,
  • Ryzyko przegrzania cienkich elementów przy niewłaściwym ustawieniu parametrów,
  • Ograniczenia w przypadku dużych lub masywnych elementów (niedostateczne nagrzanie wnętrza).


Wulkanizacja gumy w piecu szokowym z promieniowaniem podczerwonym to intensywny, precyzyjny i energooszczędny sposób utwardzania wyrobów elastomerowych. Choć technologia ta wymaga specjalistycznej wiedzy i odpowiedniego dostosowania mieszanek, oferuje ogromne korzyści w zakresie jakości, szybkości produkcji oraz redukcji kosztów. To rozwiązanie dla firm stawiających na nowoczesność i efektywność w przetwórstwie gumy.

X

Poproś o kontakt

Imię i nazwisko:

Nazwa Firmy

e-mail

Telefon

Treść:


chat logo
Zadzwoń